بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
مرحوم آیت اللّه سیّد ابوالقاسم کاشانی (قدّس سرّه) از علمای بر جسته و مجاهد و با شهامتی بود که همواره با رژیمهای فاسد در عراق و ایران در مبارزه بود، از این رو همیشه در زندانها و تبعیدها به سر می‏برد، او در سال 1303 ه ق در تهران متولّد شد و بسال 1381 ه ق (مطابق سال 1340 شمسی) در تهران رحلت کرد، قبر شریفش در یکی از حجره‏های نزدیک بارگاه حضرت عبدالعظیم (ع) است.
در عصر سلطنت محمّد رضا پهلوی، در جریان فدائیان اسلام که با آیت اللّه کاشانی رابطه داشتند، و طبق فتوای او رفتار می‏نمود، آیت اللّه کاشانی دستگیر و زندانی شد، می‏خواستند آیت اللّه کاشانی را محاکمه کنند زیرا او اقرار کرده بود که فدائیان اسلام به دستور من، «رزم آرا» (نخست وزیر وقت) را به قتل رساند.
آیت اللّه العظمی بروجردی بر اساس اینکه، حکم فقیه عادل را نافذ می‏دانستند، از محاکمه ایشان جلوگیری نمودند، در دادگاه فرمایشی شاه گفته بودند که: محاکمه می‏کنیم ولی مجازات نمی‏کنیم، باز هم آیت اللّه بروجردی راضی نشده بودند، روی همین اقدام، هنگامی که آیت اللّه کاشانی آزاد شد، تلگرافی به آیت اللّه بروجردی زد و بسیار تشکّر نمود.
مرحوم آیت اللّه کاشانی در اواخر عمر، در مضیقه سختی قرار گرفت، مخالفت جبهه ملّی و طرفداران مصدّق با او از یکسو، و ضدّیّت رژیم پهلوی از سوی دیگر، ایشان را کاملاً در انزوا قرار داده بود، و طرفداران دکتر مصدق اجرائیه گرفتند تا خانه ایشان را تخلیه کنند.
او خود نقل کرد: «در این فکر بودم که چگونه این مبلغ را ادا کنم، در تحیّر به سر می‏بردم، که ناگاه هنگام غروب، در منزل را گشودم دیدم حاج احمد خادم از طرف آیت اللّه بروجردی آمده است، پاکتی برایم آورد، و آنرا گرفتم، دیدم آقای بروجردی دوازده هزار و پانصد تومان پول برایم فرستاده و نامه مهرانگیزی نوشته است، به حاج احمد گفتم: قضیه چه بوده است؟ گفت: آقا در کنار حوض وضو می‏گرفتند به من دستور فرمود: دوازده هزار تومان از آن کیسه مربوط به وجوهات بردارم، و پانصد تومان از کیسه اموال مخصوص خودشان بردارم، برداشتم، و بعد فرمود: این مبلغ را برای آقای کاشانی ببر.