بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
در قرآن 41 سوره عنکبوت می‏خوانیم: « کسانی که غیر از خدا را اولیاء خود برگزیدند، همچون عنکبوتند که خانه‏ای برای خود انتخاب کرده، سست‏ترین خانه‏ها خانه عنکبوت است اگر می‏دانستید».
اکنون به داستان زیر از زبان ارتشبد سابق حسین فردوست بشنوید و به خانه‏های عنکبوتی بیشتر پی‏ببرید:
روز 22 بهمن (سال 1357 روز پیروزی انقلاب اسلامی) بود، حدود 5 بعد از ظهر همراه استوار دوستی (راننده‏ام) و با اتومبیل نامجو (قهرمان سابق وزنه برداری) به منزل دکتر امید رفتم، دوستی هم در آنجا ماند، دکتر امید هم اتومبیلی در محوطه خانه‏اش داشت، دوستی هم شبها و روزها می‏ماند، احساس می‏کردم که دکتر امید نگران است که چرا به خانه او رفته‏ام، اما به هر حال او نزدیکترین دوستم شده بود و به همین علت پس از خروج از محوطه دفتر، به فکر رفتن به خانه او بودم، دکتر امید دائماً از لای پرده به خیابان نگاه می‏کرد، اما تلفن آقای بازرگان و رفتن به منزل سرلشگر قرنی تا حدودی او را آرام کرد... با وجود این دوباره نگرانی دکتر امید از بودن من در خانه‏اش، شروع شد، تا اینکه روز پنجم اقامت حدود ساعت 8 صبح تلفن زنگ زد، آن طرف مطالبی گفت، من از تلفن دور بودم، وقتی تلفن تمام شد، دکتر امید گفت که طرف گفت: اینجا کمیته مرکزی است و خانه شما شناسائی شده و به این آدرس مراجعه کنید (آدرس هم داد) راست یا دروغ، آن را نمی‏دانم و حرف او را با بدبینی قبول کردم، چون دکتر امید در موارد ضرور، دروغگو هم می‏شد، فرض را بر این گذاشتم که راست است، دکتر امید با صراحت گفت: «ماندن در اینجا دیگر مصلحت نیست و الا برای خودم نیست جان من فدای شما» (تعارف ایرانی).
از دکتر امید تشکر کردم و با استوار دوستی به منزل توران، خواهرم رفتم، احساس کردم که محمّدعلی افراشته شوهرش خیلی نگران شد، ولی خواهرم فوق‏العاده خوشحال گردید مدتی بعد تلفن منزل افراشته زنگ زد، دور از تلفن بودم، پس از خاتمه تلفن به من گفت: فردی تلفن کرد و گفت، تعدادی هستیم که تا یک ساعت دیگر برای بحث به منزلتان می‏آئیم، آنچه افراشته گفت را نیز با بدبینی قبول کردم...افراشته فردی بود که شب خواهرم را با شش پاسدار گذاشت و از در دیگر فرار کرد، خوشبختانه پاسداران انقلابی بودند، و حتی در پختن غذا به خواهرم کمک کردند، ظروف را شستند و منزل را تمیز کردند. یک رفتار اسلامی که امروز با آن تماس مستقیم دارم.