بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
حافظ در شعری می‏گوید:
هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست‏gggggنه هر که سر بتراشد قلندری داند
می‏نویسند: شیخ جمال‏الدین ساوه‏ای مفتی دمیاط مصر، صاحب جمال و کمال بود، زنی شیفته او شد و همچون زلیخا، دست بر نمی‏داشت، شیخ جمال که مرد زاهد و پرهیزکاری بود، موی سر و ریش و سبیل و ابروی خود را تراشید تا بد منظر گردد و آن زن به او بی‏میل شود، همین حیله مؤثر واقع شد و زن از او دست کشید، از آن پس مریدانش برای حفظ این واقعه، تراشیدن موی سر و ریش و سبیل و ابرو را که به آن چهار ضرب می‏گویند، آئین خود می‏کنند. حافظ در شعر فوق، اشاره به این نکته دارد.