حكايت عارفانه ، کیفر یونس به خاطر ترک اولی، و علت نجات او
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
یکی از پیامبران، حضرت یونس (ع) نام داشت وی در شهر «نینوی» (که در سرزمین عراق نزدیک موصل یا در اطراف کوفه نزدیک کربلا واقع شده بود) به پیامبری رسید تا مردم آنجا را که بیش از صد هزار نفر بودند به سوی خدا و برنامه دینی دعوت کند.
او 33 سال به تبلیغ و ارشاد مردم پرداخت، ولی آنها به او ایمان نیاوردند و تنها دو نفر یکی «عابد» بنام «ملیخا» و دیگری «عالم» بنام «روبیل» به او ایمان آوردند ولی بقیه به روش بتپرستی خود ادامه دادند.
یونس تصمیم گرفت آنها را نفرین کند، و بقول بعضی طبق پیشنهاد عابد، این تصمیم را گرفت و برای آنها نفرین کرد، و به او وحی شد که در فلان زمان عذاب الهی فرا میرسد، هنگامی که موعد عذاب نزدیک شد یونس همراه مرد عابد در حالی که خشمگین بود از میان آنها بیرون رفت و به ساحل دریا رسید و در آنجا یک کشتی پر از جمعیت و بار را مشاهده نمود و از آنها خواهش کرد که او را نیز همراه خود ببرند.
اگر یونس در میان قوم خود تا آخرین لحظات قبل از نزول عذاب باقی میماند و تحمّل میکرد بهتر بود، ولی ترک اولی نمود و در کار خود عجله کرد و از میان قوم خود بیرون آمد، سوار بر کشتی و از آن سرزمین دور میشد ناگاه ماهی عظیم (نهنگ) سر راه کشتی را گرفت، دهان باز کرد و گوئی غذائی میخواست، سرنشینان مجبور شدند از طریق قرعه، شخصی را تعیین کرده و از کشی به دریا بیندازند، سه بار قرع زدند به نام یونس آمد، یونس را به دریا افکندند، نهنگ او را بلعید، در حالی که مستحق ملامت بود، چنانکه در آیه 142 صافات میخوانیم: فالتقمه الحوت و هو ملیم: «ماهی عظیم او را بلعید در حالی که مستحق ملامت بود».
یونس در درون تاریکیهای دریا و درون نهنگ و تاریکی شب، قرار گرفت ولی به یاد خدا بود و مکرر میگفت:
«لا اله الاّ سبحانک انّی کنت من الظّالمین»
«ای خدا، معبودی یکتا جز تو نیست، تو از هر عیب و نقصی منزه هستی و من از ستمگران هستم» (انبیاء - 87).
سرانجام خداوند دعای او را به استجابت رسانید، و توبه او را پذیرفت و به نهنگ فرمان داد تا یونس را کنار دریا آورده و او را به بیرون اندازد، و او فرمان خدا را اجرا نمود.
آری یونس حقیقتاً توبه کرد و تسبیح خدا گفت و اقرار به گناه خود نمود تا نجات یافت، و در غیر این صورت، همچنان در شکم ماهی میماند، چنانکه در آیه 143 و 144 سوره صافّات میخوانیم:
«فلولا انّه کان من المسبّحین للبث فی بطنه الی یوم یبعثون.»
«و اگر او از تسبیح کنندگان نبود تا روز قیامت در شکم ماهی میماند».
دو داستان از ماجرای زندگی این پیامبر را در داستانهای بعد بخوانید.
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در شنبه 26 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
