بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سال 58 (یا 59) هجرت بود، معاویه بر سراسر نقاط اسلامی حکومت می‏کرد، و برای برقراری سلطنتش به بزرگترین ظلمها و کشتار شیعیان دست زد، و جلادانش دهها هزار از شیعیان و حامیان علی (ع) را کشتند، حتی از مردم برای ولایت عهدی پسرش یزید، بیعت گرفت، و بسیاری را برای این موضوع، کشت و تهدید به خطر کرد.
سرور آزادگان امام حسین(ع) هر گز قبول اطاعت از معاویه نکرد و در هر فرصتی مردم را بر ضد دستگاه طاغوتی او می‏شورانید، امام حسین(ع) حتی در مراسم حج، مردم را جمع کرد و سخنرانی نمود و معاویه را طاغوت زمان خواند و مسأله رهبری صحیح را مطرح کرد که متن تاریخی این جریان از این قرار است:
دو سال (و بنقلی یکسال) قبل از مرگ معاویه، امام حسین(ع) در مراسم حج شرکت نمود، افرادی مثل عبدالله بن عباس و عبد الله بن جعفر همراه آنحضرت بودند، امام حسین(ع) اعلام کرد تا همه بنی هاشم از مرد و زن و همه هواخواهان و شیعیان و انصار و مهاجر، در سرزمین منی اجتماع کنند، حدود دویست نفر از اصحاب پیامبر(ص) و هفتصد نفر از تابعین در سراپرده امام حسین (ع) به گرد هم آمدند، او نگفت حج مخصوص عبادت است، بلکه عبادت و سیاست اسلامی را بهم آمیخت. و از مراسم حج و اجتماع مردم، کمال استفاده سیاسی را نمود.
امام حسین(ع) برخاست و پس از حمد و ثنا چنین فرمود:
اما بعد: این طاغوت(معاویه) را دیدید و دانستید که با ما و شیعیان ما چه کرد؟ و همگان رفتار ظالمانه او را با ما و پیروان ما مشاهده نمودید و یا اخبار آن به شما رسید، من امروز می‏خواهم پرسشهائی از شما کنم که اگر راست می‏گویم، مرا تصدیق کنید، اگر دروغ می‏گویم، مرا تکذیب کنید، اینک گفتار مرا بشنوید، و آن را بنویسید که وقتی به شهرها و بلاد خود باز گشتید و یا با افراد مورد اطمینان ملاقات نمودید، سخن ما را برای آنها نقل کنید، زیرا ترس آن است که حق، کهنه و نابود و مغلوب گردد، ولی خداوند نور خود را تکمیل خواهد کرد، هر چند کافران آن را نپسندند.
سپس امام حسین(ع) به ذکر بسیاری از آیات قرآن، و گفتار پیامبر(ص) که در شأن و مقام ائمه اهل بیت (علیهم السلام) بود، برای حاضران برشمرد و تفسیر کرد، و در هر فرازی که بیان می‏کرد، حاضران با گفتن اللهم نعم (خدا را شاهد می‏گیریم که سخن تو درست است) گفتار آنحضرت را تصدیق می‏نمودند، اصحاب می‏گفتند:«ما دیدیم و شنیدیم»، تابعین می‏گفتند: «افراد مورد اطمینان و امین از صحابه رسولخدا(ص) برای ما نقل کردند.» تا اینکه امام حسین(ع) فرمود: انشد کم الله اتعلمون انّ رسول الله نصبه یوم غذیر خم فنادی له بالولایة و قال: لیبلغ الشّاهد الغائب؟
:«شما را به خدا سوگند می‏دهم، آیا می‏دانید که رسولخدا(ص)، علی (ع) را در روز غدیر خم نصب کرد، و رهبری او را اعلام نمود، و سپس فرمود: حاضران به غائبان برسانند؟»
حاضران همه گفتند:«آری چنین است.»
به این ترتیب امام حسین(ع) در مراسم حج، به مسائل سیاسی در رابطه با حاکم بر حق پرداخت، و در حضور اصحاب و تابعین، معاویه را طاغوت و متجاوز خواند، و اعلام عمومی کرد تا حاضران مطالب را به غائبان برسانند.