سْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سعیدبن محمدبن جنید معروف به «ابن جنید» از داشنمدان و عرفای نامی قرن سوم به شمار می‏آمد، او استادی زبردست و عالمی ناطق بود، ولی در سلک صوفیان به شمار می‏رفت، او در سال 297هجری قمری از دنیا رفت.
یکی از علمای بزرگ آن عصر بنام «جعفر خالیدی» می‏گوید: او را در عالم خواب دیدم و به او گفتم: «خداوند با تو چگونه رفتار کرد؟»
در پاسخ گفت: همه این اشارت و عبارت و رسوم و علوم (صوفیانه) که داشتم به حالم سودی نبخشید.
و ما نفعنا الا رکعات کنا نرکعها فی الاسحار.
:«جز چند رکعت نمازی که در سحرگاهان می‏خواندم، چیزی به حالم، سود نبخشید.».
خفتگان را از زمرمه مرغ سحر gggggحیوان را خبر از عالم ربانی نیست