بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
از امام حسین (ع) نقل شده فرمود:من و دو برادرم حسن (ع) و محمّد حنفیه، و سه پسر عمویم عبداللّه و قثم و فضل (پسران عباس عموی پیامبر)کنار سفره نشسته بودیم و غذا می‏خوردیم، ناگهان ملخی آمد و در میان سفره افتاد، عبداللّه آن را گرفت و از حسن (ع) پرسید:«ای آقای من!بر بال ملخ چه نوشته شده است؟!»
امام حسن (ع) فرمود:از پدرم همین سؤال را پرسیدم، و او فرمود از جدت رسولخدا (ص) همین سؤال را پرسیدم، فرمود:بر بال ملخ نوشته شده:«معبودی جز خدای یکتا که پروردگار و روزی دهنده ملخ است نیست، من که خدا هستم هرگاه بخواهم تو (ملخ) را به عنوان رزق انسانها می‏فرستم، و هرگاه بخواهم تو را به عنوان بلای آنها می‏فرستم».
عبداللّه بن عباس برخاست و سر امام حسین (ع) را بوسید و سپس گفت: هذا و اللّه من مکنون العلم:« سوگند به خدا این مطلب از اسرار علم است».