بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
میثم تمّار از یاران نیرومند امام علی (ع)، و از افراد برجسته و فرزانه و قویدل بود، ابن زیاد دستور داد او را ده روز قبل از ورود امام حسین (ع) به کربلا، به دار آویختند و شهید کردند.
او همسر دلاوری داشت که در راه اسلام، بسیار ثابت قدم و استوار بود، از دلاوریهای او اینکه:
به دستور ابن زیاد، جنازه‏های حضرت مسلم (ع) و هانی و حنظلةبن مرّه را (که داستانش در داستان قبل ذکر شد) بدون غسل و کفن در میدان کناسه کوفه انداخته بودند، و کسی جرأت نداشت آنها را بردارد و به خاک بسپارد.
همسر دلاور میثم تمّار، تصمیم گرفت آنها را به خاک بسپارد، هنگامی که آخرهای شب شد و چشمها به خواب رفت، این بانو با کمال مخفی کاری، جنازه‏ها را به خانه خود منتقل نمود و نصف شب آنها را دور از چشم دژخیمان ابن‏زیاد، کنار مسجد اعظم کوفه برد، و آنها را که در خون پاک خود غلطیده بودند، به خاک سپرد، و هیچکس از این جریان جز همسر هانی‏بن عروه که همسایه‏اش بود، مطّلع نشد.
هزاران آفرین بر این شیر زن قهرمان که براستی صلاحیت آن را داشت تا همسر میثم باشد، آری از فردی مانند میثم، انتظار آن هست که همسری این چنین داشته باشد، این است نقش مدیریت شوهری برازنده در رشد و تعالی همسری رشید و مسؤول.