بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
عصر مرجعیت حضرت آیت اللّه العظمی بروجردی (ره) بود، در مسأله ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب (یهودی، مسیحی یا مجوسی )فتوای ایشان (بر خلاف مشهور) این که ازدواج مرد مسلمان - خواه ازدواج دائم باشد یا ازدواج موقت - با زن اهل کتاب جایز است، در آن زمان شاه (محمّد رضا پهلوی مخلوع) تصمیم گرفته بود با یک دختر ایتالیائی ازدواج دائم کند، دستگاه شاهی، عده‏ای را در چند نوبت نزد آیت اللّه بروجردی فرستاد تا فتوای آقا را در مورد فوق بدست آورد، آنها هدف خود را نمی‏گفتند، بلکه به صورت عادی برای گرفتن چنان فتوائی، رفت و آمد می‏کردند.
آیت اللّه بروجردی از قضیه آگاه شد و فهمید که رژیم می‏خواهد با گرفتن این فتوا، مدرکی داشته باشد.
آقا روایات باب را دوباره برسی کردند، ولی نظرشان باز همان شد که ازدواج مرد مسلمان با زن غیر مسلمان را صلاح جامعه اسلامی نمی‏دانستند، و پی آمدهای شوم آن را درک می‏کردند، در پاسخ به استفتاء آنان چنین نوشت: «مشهور بین اعاظم فقهاء امامیّه، حرمت ازدواج دائم، با کتابیّه (زن مسیحی یا یهودی یا مجوسی) است».
به این ترتیب آن مرجع بزرگ با توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی و شرائط زمان و مکان و هوشیاری در صدور فتوا، به گونه‏ای پاسخ داد تا طاغوتیان از فتوای او بهره‏برداری سوء نکنند و مصالح اجتماع را به خطر نیندازند.