بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
امام سجاد (ع) فرمود: در آغاز بعثت، ابوطالب (پدر علی علیه السلام) با شمشیر خود از حریم رسول اکرم (ص) دفاع می‏کرد... روزی به آنحضرت عرض کرد: «ای پسر برادرم آیا تو به عنوان رسول بر همه انسانها فرستاده شدهای، یا تنها برای هدایت قوم خود (قریش) فرستاده شده‏ای؟!»
رسول اکرم (ص) فرمود: «من برای هدایت همه مردم از سفید و سیاه و عرب و عجم، فرستاده شده‏ام، سوگند به خداوندی که جانم در دست قدرت اوست همه انسانها از سیاه و سفید و آنانکه در قله‏های کوهها و در دریاها هستند و در فارس و روم می‏باشند، همه را به سوی اسلام دعوت می‏کنم».
وقتی که مشرکان قریش، این مطلب را شنیدند، حیران شده و راه استکبار را به پیش گرفتند و به ابوطالب گفتند: آیا نشنیدی که پسر برادرت (پیامبر) چه گفت؟ سوگند به خدا اگر مردم فارس و روم، از این موضوع، آگاه گردند، ما را از سرزمین خودمان، بیرون می‏کنند، و یکایک سنگهای کعبه را جدا کرده و کعبه را ویران می‏نمایند...
خداوند در مورد این سخنان که کعبه را ویران می‏کنند، سوره فیل را نازل کرد.
الم ترکیف فعل ربک باصحاب الفیل...
«آیا ندیدی که پروردگارت با صاحبان فیل، چه کرد؟ آیا مکر و حیله آنها را بی‏نتیجه نساخت؟ و گروه گروه پرنده بر سر آنها نفرستاد، که با سنگریزه‏های سجیل آنها را مورد هجوم قرار داده و آنان را همچون کاه کرم خورده ساخت»
به این ترتیب، خداوند، پشتیبانی خود را از حقجویان اعلام می‏دارد و یاری خود را هنگام خطرها، از آنها دریغ نمی‏فرماید.