بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
عمر بن عبدالعزیز (هشتمین خلیفه اموی) از مردان نیکنام و نیک سرشت، در میان خلفای جور بنی امیه است، او وقتی زمام امور خلافت را بدست گرفت، کارهای مهمی انجام داد که از جمله ممنوع کردن سّب (ناسزاگوئی) به علی (ع)، و رد فدک به صاحبانش (فرزندان فاطمه علیهاسلام) بود، در مورد فدک، در تاریخ آمده:
او نامه‏ای به فرماندارش «عمرو بن حزم» نوشت که «فدک» را به فرزندان فاطمه (ع) باز گردان.
فرماندار پس از اطلاع از مضمون نامه، در پاسخ نوشت: «فرزندان فاطمه (ع) بسیارند و با طوائف زیادی ازدواج کرده‏اند، به کدام گروه باز گردانم؟».
عمر بن عبدالعزیز، خشمناک شد، نامه تندی به این مضمون در پاسخ فرماندار مدینه نوشت:
«... اما بعد: هرگاه من در ضمن نامه‏ای به تو دستور دهم گوسفندی ذبح کن، تو فوراً در پاسخ خواهی نوشت، آیا بی شاخ باشد یا شاخدار؟! و اگر بنویسم گاوی را ذبح کن، می‏پرسی رنگ آن، چگونه باشد؟
هنگامی که این نامه من به تو می‏رسد فوراً فدک را بین فرزندان فاطمه (ع) از علی (ع) تقسیم کن».