بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
زمان خلافت علی (ع) بود، دو زن یکی عرب و دیگری کنیز آزاد شده (از عجم) بود، امام علی (ع) چند درهم و مقداری طعام و غذا بطور مساوی، به هر کدام از آنها داد.
زن عرب اعتراض کرد و گفت: «من عرب هستم، و این زن، از عجم است، آیا بین ما فرقی نیست؟».
امام (ع) فرمود: انی والله لا اجد لبنی اسماعیل فی هذا الفی، فضلاً علی بنی اسحاق»: سوگند به خدا، من در مورد بیت‏المال، فرزندان اسماعیل را بر فرزندان اسحاق، برتر نمی‏بینم».
آن بزرگوار می‏فرمود: ولو کان المال لی لسوّیت بینهم فکیف و انما المال مال‏الله: «اگر مال، مال خودم بود، آنرا بطور مساوی بین افراد، تقسیم می‏کردم، چه رسد به اینکه مال، مال خدااست».