بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
ذی الکفل، یکی از پیامبران خدا بعد از حضرت سلیمان (ع) بود و همچون حضرت داود (ع) بین مردم قضاوت می‏کرد، و هرگز خشمگین نمی‏شد مگر برای خدا (در موارد نهی از منکر) او در حلم و صبر و تحمل، عجیب بود به طوری که در روایات آمده: ابلیس یکی از پیروان خود را که «ابیض» نام داشت، مأمور کرد تا از راههای مختلف وارد شده و ذی‏الکفل را به غضب درآورد، ولی هر کار کرد او نتوانست این کار را انجام دهد. بعضی نقل می‏کنند: شخصی خواست این پیامبر خدا را خشمگین کند، شب، هنگام خواب به در خانه او رفت و محکم در را کوبید، ذی‏الکفل پشت در آمد و آن را باز کرد، آن شخص گفت: ببخشید من مسأله‏ای داشتم می‏خواستم بپرسم ولی وقتی شما را دیدم فراموش کردم، ذی‏الکفل با کمال مهربانی به او فرمود: «برو هرگاه مسأله یادت آمد بیا و بپرس».
آن شخص عمداً در همان شب، سه بار به در خانه ذی‏الکفل آمد و در را محکم کوبید، و در هر سه بار وقتی با آنحضرت روبرو شد، گفت: مسأله را فراموش کردم، ذی‏الکفل اصلاً خشمگین نشد و فرمود: «برو هر وقت مسأله یادت آمد بیا و بپرس».