بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
عالم بزرگ سید معروف به «صاحب مدارک» با محقق بزرگ شیخ حسن معروف به «صاحب معالم» دو نفر از علمای برجسته شیعه هستند که در قرن ده و یازده می‏زیستند.
آنها هم مباحثه و هم درس و دوست صمیمی بودند و بعلاوه خویشاوندی نزدیک‏بینشان بود، چرا که سید محمد (صاحب مدارک) پسر خواهر شیخ حسن (صاحب معالم) بود، و شیخ حسن، دائی سید محمد بود.
این دو بزرگوار، بسیار وارسته و پاک بودند و به تحصیل علوم اسلامی و نشر آن همت گماشتند، و از کتابهای معروف شیخ حسن کتاب معالم‏الاصول (از کتب درسی حوزه‏های علمیه) است. و از این رو به «صاحب معالم» معروف شده است. و از کتابهای معروف سید محمد کتاب «مدارک الاحکام در شرح شرایع» است که از این رو به «صاحب مدارک» معروف شده است. از خصوصیات این دو عالم وارسته اینکه: هر دو همواره در مسجد حاضر می‏شدند و هر کدام جلوتر می‏رفت و نماز جماعت می‏خواند، و دیگری دیرتر به مسجد می‏رسید، به اولی اقتدا می‏کرد.
و از خصوصیات این دو عالم بیدار اینکه: به ایران برای زیارت قبر شریف حضرت رضا (ع) نیامدند، از ترس اینکه مبادا شاه عباس اول (که در آن زمان در ایران حکومت می‏کرد) آنها را تکلیف کند که به حضورش بروند، با اینکه شاه عباس نسبت به شاهان دیگر خوب بود، ولی آنها در نجف اشرف ماندند و به ایران نیامدند بخاطر آنکه به دامن پاکشان برچسب روآوری به دربار شاه نخورد.
و از ویژگیهای این دو دانشمند بزرگ اینکه: هر زمان یکی از آنها کتابی تألیف می‏کرد، به دیگری می‏داد تا مطالعه کند و با توافق همدیگر به چاپ کتاب، اقدام می‏کردند، و هرگاه یکی از آنها مسأله‏ای را بیان می‏کرد و ترجیح می‏داد، و از دیگری همان مسأله را می‏پرسیدند می‏گفت: به همان که او (شیخ حسن - یا - سید محمد) فرموده، مراجعه کنید... سرانجام سید محمد (صاحب مدارک) در جباع لبنان بسال 1009 هجری قمری از دنیا رفت، و صاحب معالم (شیخ حسن) در آغاز محرم سال 1011 هجری قمری دار دنیا را وداع گفت.
به این ترتیب، این دو عالم و فقیه و دوست صمیمی، با کمال پاکی زیستند و زندگیشان الگوی عالمان بیدار گردید.