بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سمرة بن جندب، از پول پرستان پست زمان معاویه بود، معاویه صدهزار درهم به او داد، تا در میان مردم، حدیثی، پیش خود ببافد، و به دروغ آیه‏ای که در شأن علی (ع) است، بگوید: «در شأن ابن‏ملجم، قاتل علی (ع) است».
او در میان جمعیت آمد و گفت: این آیه (204 سوره بقره) در مورد علی (ع) نازل شده است، و آن آیه این است:
و من الناس من یعجبک قوله فی الحیوة الدنیا و یشهدالله علی ما فی قلبه و هو الدّ الخصام:
«و بعضی از مردم کسانی هستند که گفتار آنها در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‏شود، و خداوند بر آنچه در دل (پنهان می‏دارند) گواه است، در حالی که آنان سرسخت‏ترین دشمنانند».
اما (آیه 207 بقره): و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاةالله...: «و بعضی از مردم، جان خود را برای خشنودی خدا می‏فروشند...» در شأن «ابن‏ملجم» نازل شده است».
معاویه، باز صد هزار درهم برای او فرستاد، او بخاطر کمی آن، نپذیرفت، تا چهارصد هزار درهم برای او فرستاد آنگاه قبول کرد.