بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
یکی از شیعیان آزاده و دوستان استوار امیرمؤمنان علی (ع)، محمدبن ابی حذیفه است، پس از شهادت علی (ع)، معاویه جنایتکار که قاتل دوستان علی (ع) بود، دستور داد او را دستگیر کرده و به زندان افکندند.
پس از مدتی، روزی او را خواست و با او به گفتگو پرداخت، در این گفتگو از جمله گفتاری که این مسلمان آزاده و نیرومند به معاویه گفت این بود: «گواهی می‏دهم: از آن زمان که تو را می‏شناسم، چه در عصر جاهلیت و چه در عصر اسلام، تو بر یک خوی و یک روش هستی و هیچگونه فرق نکرده‏ای، و اسلام کمترین اثری در وضع روحی تو نداشته است، و در عصر درخشان اسلام، از آنهمه فرهنگ غنی اسلام - هیچ چیز بر تو نیفزوده است».