بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
عبداللَّه ذوالبجادین درسال هشم هجرت، مسلمان شد، و مدتی به آموختن قرآن پرداخت، تا جریان جنگ تبوک (بین سپاه اسلام و سپاه روم در سال نهم هجرت) پیش آمد، او در میان سپاه اسلام، همراه رسول خدا (ص) به سوی تبوک حرکت نمود.
در سرزمین تبوک به حضور پیغمبر (ص) آمد و عرض کرد:( برای من دعا کن تا شهادت، نصیب من گردد».
پیامبر (ص) فرمود: «نخ گندمگون را بیاور» او آن را به حضور رسول خدا (ص) آورد، آنحضرت بازوی او را بست و گفت:« خدایا خون این مرد را از کفّار، حرام کن».
او عرض کرد: «ای رسول خدا (ص) من این مطلب را نمی خواستم».
پیامبر (ص) فرمود: ( هنگامی که به عنوان جنگجوی در راه خدا از منزل بیرون رفتی، سپس بیماری تب بر تو عارض شد و بر اثر آن کشته شدی تو شهید هستی ».
هنگامی که او همراه سپاه اسلام مدتی در سرزمین تبوک ماندند، او به بیماری تب مبتلا شد و از دنیا رفت.
به این ترتیب در میابیم که آنانکه از روی نیت پاک واخلاص به سوی جبهه اسلام می روند، گرچه بخاطر تب از دنیا بروند، در صف شهیدان هستند.