بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سال سوّم هجرت بود، بین سپاه کفر، در کنار کوه احد (نزدیک مدینه) جنگ بسیار سختی در گرفت، که به جنگ احد معروف گردید، در این جنگ، هفتاد نفر از مسلمین به شهادت رسیدند، و بسیاری ، مجروح گشتند.
یکی از مجروحین، شخص پیامبر اسلام (ص) بود، دندانهای جلو پیامبر(ص) شکست، وآنچنان به او ضربه زدند که کلاه‏خود آهنین که در سرش بود، خورد شد.
طمه (س) را در شستن خون بدن پیامبر (ص) کمک می‏کرد، فاطمه (س) هنگام شستن دریافت که خون از بدن پیامبر (ص) قطع نمی‏شود، و هر چه آب می‏ریزد، جلو ریزش خون را نمی‏گیرد، بلکه بر آن می‏افزاید، قطعه حصیری راآورد و آن را سوزاند و خاکسترش را روی بریدگی‏های بدن پیامبر (ص) ریخت، آنگاه خون، بند آمد.
آری حضرت زهرا(س) تنها در محراب، حضور نداشت، بلکه در جریان جنگ نیز این گونه حضور داشت و یار مهربانی برای رهبرش بود.