بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
مرحوم عارف وارسته و فیلسوف صمدانی حاج میرزا علی آقا قاضی در سال 1285 هجری قمری دیده به جهان گشود، و در سال 1366 در سن 81 سالگی در نجف اشرف، در گذشت.
وی استاد سیر و سلوک و اخلاق بود، و استاد علامه طباطبائی، در این موضوع، مدتی شاگرد او بود.
مرحوم استاد علامه طباطبائی نیز 81 سال و 18 روز عمر کرد (1321 - 1402 هجری قمری ) استاد علامه که در نجف اشرف سالها نزد استاد حاج میرزا علی آقا، تلّمذ کرده بود، روزی از کرامات استاد خود سخن می گفت از جمله گفت:
«من و همسرم از خویشاوندان نزدیک مرحوم حاج میرزا علی آقای قاضی بودیم، او در نجف برای صله رحم و احوال پرسی از حال ما به منزل ما می‏آمد، ما کراراً صاحب فرزند شده بودیم، ولی همگی در همان دوران کوچکی فوت کرده بودند، روزی مرحوم قاضی به منزل ما آمد در حالی که همسرم حامله بود، و من از وضع او آگاه نبودم، موقع خداحافظی به همسرم گفت: دختر عمو! این بار این فرزند تو می ماند و او پسر است و آسیبی به او نمی رسد و نام او عبد الباقی است»
من از سخن مرحوم قاضی خوشحال شدم و خدا به ما پسری لطف کرد و برخلاف کودکان قبلی، باقی ماند و آسیبی به او نرسید و نام اورا «عبدالباقی » گذاردیم.