بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
در نقلهای تاریخی آمده، پرچم حضرت عباس (ع) پرچمدار کربلا، جزء اموال غارت شده بود که به شام برده بودند، یزید وقتی که نظرش به آن پرچم افتاد، عمیقاً آنرا نگاه کرد و در فکر فرو رفت و سه بار از روی تعجب برخاست و نشست.
سؤال کردند: «ای امیر! چه شده که این گونه شگفت‏زده و مبهوت شده‏ای؟!».
یزید در پاسخ گفت: این پرچم، در کربلا دست چه کسی بوده است؟
گفتند: دست برادر حسین (ع) که نامش عباس بود، و پرچمدار سپاه حسین (ع) بود.
یزید گفت: تعجبم از شجاعت عجیب این پرچمدار است.
پرسیدند: چطور؟
گفت: خوب به پرچم بنگرید، ببینید که تمام این پرچم از پارچه و چوب آن بر اثر تیرها و سلاحهای دیگر که به آن رسیده، آسیب دیده است، جز دستگیره آن، و این موضوع حاکی است که تیرها به دست پرچمدار اصابت می‏کرده ولی او پرچم را رها نمی‏کرده است، و تا آخرین توان خود، پرچم را نگهداشته است، و وقتی که پرچم از دستش افتاده، (یا با دست او با هم افتاده) دستگیره پرچم سالم مانده است.
چو بیرق از کف عباس نوجوان افتادgggggشرر بخرمن سلطان انس و جان افتاد
به خون دیده انجم طپید رایت مهر gggggکه نعش صاحب رایت، به خون طپان افتاد
زپیش چشم برادر برای آب حیات gggggجدا از خضر، چو اسکندر زمان افتاد