در زبان عربی که دارای ادبیاتی وسیع است، ناقه به معنی شتر ماده است، و جمل یعنی شتر نر.
بعد از جنگ صفین که میان امیرالمؤمنین علیه السلام ومعاویه در سرزمین صفین به وقوع یوست و طرفین بدون اخذ نتیجه به کوفه و شام بازگشتند، شتر سواری از مردم کوفه مرکز خلافت حضرت علی علیه السلام وارد شام پایتخت معاویه شد.
یکی از شامیان چون مرد کوفی را باشتر دید با وی گلاویز شد که ناقه مال من است و تو آن را در صفین هنگامی که در رکاب علی بودی از من گرفتی!
مرد کوفی منکر بود و شتر را از آن خود می‏دانست.
گروهی از شامیان نیز به طرفداری از مرد شامی برخاستند، و مرافعه را به حضور شخص معاویه بردند.
مرد شامی پنجاه نفر شاهد آورد که ناقه حاضر تعلق به او دارد و کوفی از او گرفته است.
شهود نیز موضوع را گواهی کردند! معاویه هم دستور داد ناقه را گرفتند و به شامی دادند
مرد کوفی که موضوع را چنین دید گفت: ای معاویه شهود همگی گفتند: این ناقه متعلق به این مرد است. در صورتی که اساساً این شتر ناقه نیست بلکه جمل است، ماده نیست، نر است، و این هم علامت آن!
معاویه گفت: با این وصف چون شهود گواهی داده‏اند و حکم صادر شده است باید اجرا شود!
سپس معاویه مرد کوفی را به خلوت طلبید و قیمت شتر را پرسید و دو برابر قیمت آن را به وی بخشید.
آنگاه به او گفت: از جانب من به علی بگو در جنگ آینده با صد هزار نفر از مردمی که میان شتر نر و ماده فرق نمی‏گذارند، با تو روبرو خواهم شد (51)