هشام پسر سالم می‏گوید:
خدمت هشام پسر سالم که از شاگردان بزرگ مکتب امام صادق علیه‏السلام بود رسیدم. از او پرسیدم که اگر کسی از من سوال کرد؛ چگونه خدایت را شناختی؟ به او چطور جواب بدهم؟
هشام گفت:
- اگر کسی از من بپرسد خدایت را چگونه شناختی؟ در پاسخ می‏گویم:
من خداوند را به واسطه وجود خودم شناختم. او نزدیک‏ترین چیزها به من است. چون می‏بینم اندام من دارای تشکیلاتی است که اجزای گوناگون آن با نظم خاص در جای خود قرار گرفته است. ترکیب این اجزا با کمال دقت انجام گرفته و دارای آفرینش دقیقی است و انواع نقاشیها بدون کم و زیاد در آن وجود دارد. می‏بینم که برای من حواس گوناگون و اعضای مختلف از قبیل چشم، گوش، قوه شامه، ذائقه و لامسه آفریده شده و هر کدام به تنهایی وظیفه خویش را انجام می‏دهد.
در اینجا هر انسان عاقل، عقلاً محال می‏داند که ترکیب منظم بدن ناظم و نقشه دقیق بدون نقاش بوجود آید. از این راه فهمیدم که نظام وجود و نقشهای بدنم بدون ناظم و طراح باهوش نبوده و نیازمند به آفریدگار می‏باشد.... (44)