علی بن جریر می‏گوید:
خدمت امام جواد علیه‏السلام نشسته بودم گوسفندی از خانه امام گم شده بود.
یکی از همسایه‏های امام را به اتهام دزدی گرفته کشان کشان نزد حضرت جواد علیه‏السلام آوردند.
امام فرمود:
وای بر شما او را رها کنید! او دزدی نکرده است، گوسفند در خانه فلان کس است، بروید از خانه او بیاورید!
به همان خانه رفتند دیدند گوسفند آنجا است، صاحب خانه را به اتهام دزدی دستگیر کردند، لباسهایش را پاره کرده کتک زدند. وی قسم می‏خورد که گوسفند را ندزدیده است.
او را خدمت امام آوردند فرمود:
چرا به او ستم کرده‏اید، گوسفند خودش به خانه او داخل شده و اطلاعی نداشته است.
آنگاه امام از او دلجوی نمود و مبلغی در مقابل لباسها و کتکی که خورده بود به او بخشید.(73)