داستان های بحارالانوار ، عاقبت مسخره كردن حديث پيامبر
امام زین العابدین علیهالسلام فرمود:
انسان نمیداند با مردم چه کند! اگر بعضی امور که از پیامبر صلی الله علیه وآله شنیدهام به آنان بگوییم ممکن است مورد تمسخر قرار دهند، از طرفی طاقت هم نداریم این حقایق را ناگفته بگذاریم!
ضمرة بن معبد گفت:
- شما آنچه شنیدهاید بگویید!
فرمود:
- میدانید وقتی دشمن خدا را در تابوت میگذارند، و به گورستان میبرند، چه میگوید؟
- خیر!
- به کسانی که او را میبرند میگوید:
آیا نمیشنوید؟ از دشمن خدا به شما شکایت دارم که مرا فریب داد و به این روز سیاه انداخت و نجاتم نداد. من شکایت دارم از دوستانی که با من دوستی کردند و مرا خوار نمودند و از اولادی که حمایتشان کردم ولی مرا ذلیل کردند و از خانهای که ثروتم را در آبادی آن خرج کردم ولی سرانجام، دیگران آنجا ساکن شدند. به من رحم کنید! این قدر عجله نکنید!
ضمرة گفت:
- اگر بتواند به این خوبی صحبت کند ممکن است حتی حرکت کند و روی شانه حاملین بنشیند!
امام علیهالسلام فرمود:
- خدایا! اگر ضمرة سخنان پیغمبر صلی الله علیه وآله را مسخره میکند از او انتقام بگیرد!
ضمرة چهل روز زنده بود و بعد فوت کرد. غلام وی که در کنار جنازهاش بود، پس از مراسم دفن محضر امام زین العابدین علیهالسلام رسید و در کنار وی نشست. امام فرمود:
- از کجا میآیی؟
عرض کرد:
- از دفن ضمرة. وقتی که خاک بر او ریختند صدایش را شنیدم که کاملاً آن صدا را در زمان زندگیاش میشناختم. میگفت:
- وای بر تو ضمرة بن معبد! امروز هر دوستی که داشتی خوارت کرد و عاقبت رهسپار جهنم شدی که پناهگاه و خوابگاه ابدی توست.
امام زین العابدین فرمود:
- از خداوند عافیت مسألت دارم، زیرا سزای کسی که حدیث پیغمبر صلی الله علیه وآله را مسخره کند، همین است. (42)
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در دوشنبه 28 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
