پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در یکی از مسافرتها همراه جمعی از اصحاب خود در سرزمین خالی و بی‏آب و علفی فرود آمدند و به یاران خود فرمودند:
- هیزم بیاور تا آتش روشن کنیم.
اصحاب عرض کردند: یا رسول الله! اینجا سرزمینی خالی است و هیچ گونه هیزمی در آن وجود ندارد.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
- بروید هر کس هر مقدار می‏تواند هیزم جمع کند و بیاورد. یاران به صحرا رفتند و هر کدام هر اندازه که توانستند، ریز و درشت، جمع کردند و با خود آوردند. همه را در مقابل پیغمبر صلی الله علیه و آله روی هم ریختند. مقدار زیادی هیزم جمع شد.
در این وقت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
- گناهان کوچک هم مانند این هیزمهای کوچک است. اول به چشم نمی‏آید، ولی وقتی که روی هم جمع می‏گردند، انبوه عظیمی را تشکیل می‏دهند.
آنگاه فرمود: یاران! از گناهان کوچک نیز بپرهیزید. اگر چه گناهان کوچک چندان مهم به نظر نمی‏آیند؛ هر چیز طالب و جستجو کننده‏ای دارد. جستجو کنندگان! آن چه را در دوران زندگی انجام داده‏اید و هر آن چه بعد از مرگ آثارش باقی مانده است، همه را می‏نویسد و روزی می‏بیند که همان گناهان کوچک، انبوه بزرگی را تشکیل داده است. (9)