علی علیه‏السلام می‏فرماید:
برخی از صحابه نزد من آمدند و گفتند:
- چه می‏شود محضر رسول الله صلی الله علیه و آله برسی و درباره ازدواج فاطمه علیه‏السلام با ایشان سخن بگویی!
من خدمت پیغمبر صلی الله علیه و آله رسیدم، هنگامی که مرا دیدند، خنده‏ای بر لبانشان ظاهر شد و سپس فرمودند:
- یا اباالحسن! برای چه آمدی؟ چه می‏خواهی؟
من از خویشاوندی و پیش قدمی خود در اسلام و جهاد خویش در رکاب آن حضرت سخن گفتم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
- یا علی! راست گفتی و حتی بهتر از آنی که گفتی.
عرض کردم:
- یا رسول الله! من برای خواستگاری آمده‏ام، آیا فاطمه را به همسری من قبول می‏کنید؟
پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود:
- علی! پیش از تو هم بعضی برای خواستگاری فاطمه آمده‏اند و چون موضوع را با فاطمه در میان می‏گذاشتم، معمولاً آثار نارضایتی در سیمای وی نمایان می‏گشت، اما اکنون تو چند لحظه صبر کن! تا من برگردم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد فاطمه رفت آن بانو از جا برخاست به استقبال حضرت شتافت و عبای پیغمبر را از دوش گرفت، کفش از پای حضرت بیرون آورد و آب آماده کرد و با دست خویش پای حضرت را شست و سپس در جای خود نشست.
آن گاه پیامبر صلی الله علیه و آله به ایشان فرمود:
فاطمه جان! علی بن ابی طالب کسی است که تو از خویشاوندی و فضیلت و اسلام او به خوبی باخبری و من نیز از خداوند خواسته بودم که تو را به همسری بهترین و محبوبترین فرد نزد خدا در آورد. حال، او از تو خواستگاری کرده است. تو چه صلاح می‏دانی؟
فاطمه ساکت ماند و چهره‏شان را از پیامبر برگرداند! رسول خدا رضایت را از سیمای زهرا علیه‏السلام دریافت.
آن گاه از جا برخاست و فرمود:
الله اکبر! سکوت زهرا نشان از رضایت اوست.
جبرئیل علیه‏السلام به نزد حضرت آمد و گفت:
ای محمد! فاطمه را به ازدواج علی در آور! خداوند فاطمه را برای علی پسندیده و علی را برای فاطمه.
با این کیفیت، پیغمبر فاطمه علیه‏السلام را به ازدواج من در آورد.
پس از آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد من آمده، دستم را گرفتند و فرمودند:
برخیز به نام خدا و بگو: علی برکةالله، و ماشاء الله، لا حول الا بالله توکلت علی الله آن گاه مرا آوردند در کنار فاطمه علیه‏السلام نشاندند و فرمودند:
- خدایا! یا دو، محبوبترین خلق تو در نزد منند، آنان را دوست بدار و خیر و برکت بر فرزندانشان عطا فرما و از جانب خود نگهبانی بر آنان بگمار و من هر دوی آنان و فرزندانشان را از شر شیطان، به تو می‏سپارم.(19)