روزی هارون الرشید (خلیفه مقتدر عباسی) به امام کاظم علیه‏السلام گفت:
- چرا اجازه می‏دهید مردم شما را به پیغمبر صلی الله علیه و آله نسبت بدهند؟ به شما بگویند فرزندان پیغمبر، با اینکه فرزندان علی علیه‏السلام هستید، نه فرزندان پیغمبر؟ البته مسلم است شخص را به پدرش نسبت می‏دهند و مادر به منزله ظرف است و نسل را پدر تولید می‏کند نه مادر.
امام کاظم علیه‏السلام در پاسخ فرمود: خلیفه! اگر پیامبر صلی الله علیه و آله زنده شود و دختر تو را خواستگاری کند، به او می‏دهی؟
گفت: سبحان الله! چرا ندهم؟ البته که می‏دهم و بدینوسیله بر عرب و عجم افتخار می‏کنم.
امام علیه‏السلام فرمود: پیغمبر هرگز از من خواستگاری نمی‏کند و من نیز دخترم را به او تجویز نمی‏کنم.
هارون گفت: چرا؟
امام علیه‏السلام فرمود: چون پیامبر صلی الله علیه و آله پدر بزرگ من است.
هارون گفت:
- احسنت! آفرین! پس چگونه خود را فرزند پیغمبر صلی الله علیه و آله می‏دانید با اینکه پیغمبر صلی الله علیه و آله فرزند پسری نداشت؟ و نسل از پسر است نه از دختر.
شما فرزند دختر هستید که فرزند دختر نسل به شمار نمی‏رود.
امام علیه‏السلام فرمود:
- تو را به حق قبر پیامبر صلی الله علیه و آله و کسی که در آن مدفون است سوگند، مرا از پاسخ این سؤال معذور بدار.
هارون گفت:
- غیر ممکن است. باید بر گفتار خود دلیل بیاوری و اثبات کنی که شما فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله هستید. تا از قرآن دلیل بیان نکنید، عذرتان پذیرفته نیست و شما به همه علوم قرآن آشنایید.
امام علیه‏السلام فرمود: حاضری پاسخ این پرسش تو را بدهم؟
هارون گفت: بگو.
امام علیه‏السلام فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم؛ و من ذریته داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون و کذلک نجزی المحسنین و زکریا و یحیی و عیسی . (54) آن گاه امام علیه‏السلام پرسید: پدر عیسی کیست؟
هارون گفت: عیسی پدر نداشت.
امام علیه‏السلام فرمود: در این آیه خداوند از طرف مادر عیسی، مریم، که فاطمه زیاد با حضرت ابراهیم دارد، در عین حال عیسی را از فرزندان ابراهیم شمرده است. همچنین ما نیز از طرف مادرمان، فاطمه، فرزند پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله هستیم. (55)