لقمان حکیم به فرزندش می‏گفت:
پیش از تو، مردم اموالی برای فرزندانشان گرد آوردند ولی نه اموال گرد آمده ماند و نه فرزندان آنها.
تو مزدوری هستی که دستور داده‏اند کار بکنی و مزد بگیری، بنابراین، کارت را به خوبی انجام ده و اجرت بگیر!
در این دنیا مانند گوسفند مباش! که در میان سبزه زار مشغول چریدن است تا فربه شود و زمان مرگش هنگام فربهی اوست. بلکه دنیا را مانند پل روی نهری حساب کن! که از آن گذشته، آنرا ترک می‏کنی و تا ابد دوباره به سویش بر نمی‏گردی.
بدان! چون فردای قیامت در برابر خداوند توانا بایستی، از چهار چیز سؤال می‏شوی:
1- جوانیت را در چه راهی از بین بردی؟
2- عمرت را در چه راهی نابود نمودی؟
3- مالت را از چه راهی به دست آوردی؟
4- و در چه راهی خرج کردی؟
فرزندم آماده آن مرحله باش! و خود را برای پاسخگویی حاضر کن!(114)