وقتی که پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم دعوتش را در مکه آشکار کرد گروهی از سران قریش نزد عموی پیامبر، آمدند و گفتند:
ای ابوطالب! برادر زاده تو ما را ناسزا می‏گوید، عقاید جوانان ما را فاسد کرده و در میان ما اختلاف افکنده است.
اگر کمبود مالی دارد ما آن قدر ثروت در اختیارش می‏گذاریم که ثروتمندترین مرد قریش گردد.
ابوطالب پیشنهاد مشرکان را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رساند. رسول خدا فرمود:
اگر آنها خورشید را در دست راست منو ماه را در دست چپ من بگذارند و بگویند دست از هدف خود بردار، هرگز نمی‏پذیرم. ولی به جای این همه وعده ها یک جمله مرا عمل کنند تا در پرتو آن به عرب حکومت کنند و غیر عرب نیز آئین آنها را بپذیرد، در آخرت فرمانروای بهشت باشند.(13)
-ابوطالب پیام حضرت را به مشرکان ابلاغ نمود.
گفتند: یک جمله سهل است ما حاضریم ده جمله بپذیریم، بگو آن جمله چیست؟
پیامبر توسط حضرت ابو طالب به آنها پیام داد آن جمله این است:
تشهدون ان لا الله الا الله و انی رسول الله :
گواهی دهید که معبودی جز خداوند یکتا نیست و من پیامبر خدا هستم.
مشرکان از این پیام سخت به وحشت افتادند، گفتند:
ما سیصد و شصت خدا را ترک کنیم و یک خدا بپذیریم، به راستس این سخن تعجب آور است!
در این وقت این آیات نازل شد:(14) مشرکان مکه تعجب کردند که پیامبری از همان نژاد عرب برای پند آنان آمده و آن کافران گفتند: او ساحر دروغگو است... و این ادعای محمد در توحید و یگانگی جز بافندگی چیزی دیگری نیست.
به این ترتیب پیامبر بزرگ اسلام به هیچ وعده‏ای دست از هدف خود بر نداشت تا پیروز گشت و به ما این درس داد که در راه هدف استقامت داشته باشیم.