عبدالرحمن بن عوف می‏گوید
در جنگ بدر در صف مسلمانان به جانب راست و چپ می‏نگریستم ناگاه دیدم درمیان دو کودک کم سن و سال (حدوداً کمتر از 14 سال) قرار گرفته‏ام، یکی از آن دو کودک به من گفت:
ای عمو ابو چهل(136) را می‏شناسی‏
گفتم: آری می‏شناسم، برادر زاده! با ابوجهل چه کار داری‏
گفت‏
به من گفته‏اند که او به پیغمبر اسلام (صله الله علیه و آله و سلم) دشنام داده است سوگند به خدا که جانم در تحت قدرت اوست اگر ابوجهل را بشناسم تا او را نکشم آرام نمی‏گیریم‏
سپس کودک دیگر نیز این حرف را زد من از جرأت و شهامت این دو کودک سخت تعجب کردم طولی نکشید ناگهان ابوجهل را دیدم که در میدان تاخت و ناز می‏کند او را به آن دو کودک نشان دادم‏
آنها مثل برق به سوی ابوجهل حمله بردند و با شمشیری که در دست داشتند او را کشتند
آنگاه به محضر پیامبر خدا باز گشتند و خبر کشته شدن ابوجهل را به حضرت دادند
رسول خدا(صله الله علیه و آله و سلم) به آن‏ها فرمود:
ایکما قتله کدامیک از شما او را کشته است؟
هریک از آن دو گفتند: من کشتم‏
حضرت فرمود: آیا شمشیرهای خود را از خون پاک نموده‏اید؟
گفتند: نه.
پیامبر خدا شمشیرهای آنها را نگاه کرد دید هر دو به خون رنگین است.
فرمود:
کلا کما قتله هر دوی شما را کشته‏اید.
این دو کودک هر دو معاذ نام داشتند (معاذ بن عمرو و معاذ بن عفراء) و حدود 14 سال داشتند(137)