روزی ابوحنیفه محضر امام صادق علیه‏السلام رسید، عرض کرد:
من فرزندت موسی (امام کاظم) را دیدم که نماز می‏خواند و مردم از جلوی او عبور می‏کردند و آنها را مانع نمی‏شد، در حالی که این کار خوب نیست.
حضرت صادق علیه‏السلام فرمود:
فرزندم موسی را صدا بزنید! چون خدمت پدر آمد، حضرت به او فرمود: ابوحنیفه می‏گوید:
تو مشغول نماز بوده‏ای و مردم از جلویت رفت و آمد می‏کردند، آنها را نهی نکرده‏ای؟
در پاسخ عرض کرد: پدر جان! آن کس که من برای او نماز می‏خواندم از همه به من نزدیکتر بود، زیرا خداوند می‏فرماید:
ما به انسان از رگ گردنش نزدیکتر هستیم.(75)
امام صادق علیه‏السلام او را به سینه چسبانید و فرمود:
فدایت شوم که اسرار الهی در قلب تو وجود دارد.(76)