محمد پسر اسحاق و حسن بن محمد می‏گوید:
ما پس از وفات زکریابن آدم به سوی حج حرکت کردیم، نامه امام جواد علیه‏السلام در بین راه به ما رسید. در آن نوشته بود:
به یاد قضای خداوند درباره زکریابن آدم افتادم، پروردگار او را از روز تولد تا روز درگذشت و همچنین روز رستاخیز که زنده می‏شود، مورد رحمت و عنایت خویش قرار دهد! او در درون زندگی عارفانه زیست و انسان حق شناس و حق‏گو بود بود و در این راه رنجها کشید و صبر و تحمل نمود. پیوسته به وظیفه خویش عمل می‏کرد، کارهایی که مورد رضای خداوند و پیامبر بود انجام می‏داد.
او پاک و بی‏آلایش از دنیا رفت، خداوند اجر نیت و پاداش سعی و تلاش وی را عنایت کند!
وصی او نیز مورد توجه ماست، او را بهتر می‏شناسیم و نظر ما نسبت به او بر نمی‏گردد. منظور حسن پسر محمدبن عمران است.(80)
امید است علماء زمان ما نیز طوری رفتار کنند که همگان مورد تقدیر و تأیید ائمه اطهار علیه‏السلام قرار گیرند.