سلیمان بن خالد می‏گوید:
امام صادق علیه السلام در فصل تابستان در منزل شخصی مهمان بود، سفره‏ای را پهن کردند، که در میان آن، نان بود. سپس ظرف آبگوشتی مقابل حضرت گذاشتند.
امام علیه السلام نان را خرد کرد و در میان آبگوشت ریخت وقتی خواست لقمه‏ای از آن بردارد چون داغ بود، فوری دستش را کشید و فرمود:
استجیر بالله من النار... پناه می‏برم به خداوند از آتش جهنم، ما طاقت داغی این آبگوشت را نداریم، چگونه طاقت آتش جهنم را داشته باشیم؟ حضرت این جمله را چندین بار تکرار کرد تا غذا سرد شد، آنگاه از غذا میل فرمود و ما نیز خوردیم(87).
بدین گونه امام صادق علیه السلام از داغی غذا به یاد آتش افتاد و به خدا پناه برد. امید است ما نیز چنین باشیم.