فقیری خداشناس محضر امام موسی بن جعفر علیه السلام رسید اظهار تهی دستی نمود، و صد درهم پول خواست تا با خرید و فروش با آن زندگی خویش را تأمین نماید.
امام کاظم علیه السلام در حالی که تبسم بر لب داشت به او گفت:
یک مسأله از تو می‏پرسم، اگر خوب جواب دادی، ده برابر خواسته‏ات را به تو خواهم داد و اگر جواب صحیح ندادی تنها خواسته‏ات را خواهم داد.
فقیر عرض کرد: بپرسید:
امام علیه السلام فرمود:
اگر قرار باشد در دنیا خداوند برای خود چیزی بخواهی، چه می‏خواهی؟
فقیر گفت:
1. از خدا خواهم خواست برای حفظ دین خود دستور تقیه را رعایت کنم.
2. و حقوق برادران دینی را ادا نمایم.
امام کاظم علیه السلام فرمود:
چرا دوستی ما خاندان پیامبر را نمی‏خواهی؟
فقیر گفت:
این صفت را دارا هستم و از خداوند متعال به داشتن چنین صفتی سپاسگزارم، ولی از خدا می‏خواهم، صفات نیکی را که ندارم به من مرحمت کند.
امام علیه السلام فرمود:
جواب خوبی دادی.
آنگاه دو هزار درهم که بیست برابر خواسته فقیر بود به او داد و فرمود:
این پول را در خرید و فروش مازو نام میوه‏ای است به کار ببر، زیرا مازو، کالای خشک است و کمتر آسیب می‏بیند(105).