هنگامی که مروان دستور داد فرزدق شاعر را از مدینه تبعید کنند او به حضور امام حسین علیه السلام رسید. امام علیه السلام مبلغ چهارم هزار دینار اشرفی به وی عطا فرمود: به حضرت گفتند:
فرزدق شاعری است بدزبان که مردم را هجو می‏کند.
در جواب فرمود:
بهترین ثروت انسان، آن است که عرض و آبروی خود را به وسیله آن حفظ کند.
سپس فرمود: پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم به کعب بن زهیر عطایی نمود و فرمود: زبان عباس بن مرداس را از طرف من قطع کند یعنی چیزی به او بدهید که زبان خود را نگهدارد و تکذیبم نکند(65).