یکی از خدمت گزاران امام صادق علیه‏السلام به نام سالمه می‏گوید: حضرت وقت احتضار (از شدت اثر سمی که به او داده بودند) بی‏هوش بود، هنگامی که به هوش آمد، فرمود:
به حسن افطس هفتاد دینار بدهید و به فلانی این مقدار و به دیگری فلان مقدار.
عرض کردم: به کسی این همه پول می‏دهید که شمشیر کشید و قصد کشتن شما را داشت؟
در پاسخ فرمود: آیا مایل نیستی من از کسانی باشم که خداوند درباره آنها می‏فرماید:
والذین یصلون ما امر الله به ان یوصل و یخشون ربهم و یخافون سوء الحساب (67) آری! ای سالمه! خداوند بهشت را آفرید و بویش را خوب و مطبوع قرار داد و بوی دل‏انگیز بهشت از مسافت دو هزار سال به مشام می‏رسد و همین بوی خوش به مشام دو دسته نمی‏رسد: عاق پدر و مادر و قاطع صله ارحام. (68)