روزی یک یهودی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رسید و در مقابل آن حضرت ایستاد و چشمان خود را به او دوخت.
حضرت از او پرسید: حاجتت چیست؟
یهودی گفت: تو افضلی یا موسی بن عمران؟ پیغمبری که خداوند با او سخن گفت، تورات را بر او نازل نمود، عصابه او عنایت فرمود، دریا را برای او شکافت و ابرها بر او سایه افکند.
پیامبر فرمود:
خود را تعریف کردن زیبنده نیست ولی همین قدر می‏گویم:
وقتی که حضرت آدم دچار خطا گردید سبب آمرزش او این بود که گفت‏
خداوندا! از تو می‏خواهم به حق محمد و آل محمد گناهانم را بیامرزی(5) و خداوند او را بخشید.
و هنگامی که نوح علیه السلام بر کشتی سوار شد و بیم آن داشت که غرق شود و گفت:
خداوندا! از تو می‏خواهم به حق محمد و آل محمد مرا از غرق شدن نجات دهی(6) و خداوند او را از غرق شدن نجات داد.
و هنگامی که ابراهیم خلیل در آتش افکنده شد، گفت:
خداوندا از تو می‏خواهم به حق محمد و آل محمد مرا از این آتش نجات دهی(7). و خداوند آتش را برای او سرد و بدون آسیب قرار داد.
و هنگامی که حضرت موسی عصای خود را افکنده و به صورت اژدها در آمد خودش ترسید و گفت:
خداوندا از تو می‏خواهم به حق محمد و آل محمد مرا امان دهی و از ترس برهانی(8). آنگاه خداوند فرمود:
لا تخلف انک انت الاعلی(9): نترس که خود پیروزی.
سپس حضرت فرمود:
ای یهودی! اگر موسی در این زمان می‏بود، به من و رسالتم ایمان نمی‏آورد، نه ایمانش برایش نفعی داشت و نه پیغمبری‏اش.
ای یهودی! از نسل من است مهدی آخرالزمان هنگامی که ظاهر شود، عیسی بن مریم، برای یاری او از آسمان به زمین فرود خواهد آمد و او را بر خود مقدم می‏دارد و پشت سر او نماز خواهد خواند(10).
خیانت به اسلام و فریب مسلمانان‏

پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم در بازار مدینه، از کنار مرد گندم فروشی می‏گذشت که ظاهر گندمش آراسته بود، و نیکو به نظر می‏رسید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به گندم نگریست و به فروشنده‏اش فرمود:
گندمت را، گندم خیلی خوب می‏بینم.
سپس، قیمت آن را پرسید. در همین وقت، خداوند به حضرت وحی فرمود:
که دستت را زیر گندم فرو ببر آن را زیر و رو کن.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دستش را زیر گندم برد و آن را زیر و رو کرد، دید رویش بهتر از زیر آن است.
فرمود:تو خیانت را با فریب دادن مسلمانان یک جا جمع کرده‏ای، از یک طرف به دستور قرآن خیانت می‏کنی، و از طرف دیگر با آرایش دادن ظاهر گندم مسلمانان را گول می‏زنی.
خیانت به اسلام و فریب دادن مسلمانان، هردو از صفات زشت و هر دو از گناهان بزرگ است(11).
هشدار به کارگزاران دولت‏

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در روزهای آخر عمر مبارکش، از فراز منبر فرمود:... خداوند را به یاد فرمانروای پس از خود می‏آورم؛
که بر مسلمان رحم کند.
بزرگانشان را احترام نماید.
بر ضعیفانشان ترحم کند.
علماء و دانشمندان را بزرگ بداند.
به مسلمانان آزار نرساند تا ذلیل شوند.
و آنان را به فقر و تنگدستی گرفتار نکند، تا از دین بیرون رفته و کافر شوند.
در اطاق خود را بر روی آنها نبندد، تا قدرتمندان، حق ضعیفان را پایمال کنند حق آنها را از بین ببرند.
آنان را در مرزها زیاد نگه ندارد، تا نسل امت من قطع گردد.
آنگاه فرمود: ای مردم! گواه باشید، که من وظیفه خود را ابلاغ نمودم، و نصیحت کردم.
امام صادق علیه السلام می‏فرماید: این مطالب آخرین سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر بالای منبر بود(12).