امام علی علیه السلام در فرازی از سخنان زیبایش می‏فرماید:
سوگند به خدا! اگر تمام شب را بر روی خارهای سعدان‏گیاهی است دارای خارهای تیزبی خواب به سر برم و با غل و زنجیر آهنین مرا به این سو و آن سو بکشند، خوش تر دارم از این که روز قیامت خدا و رسول او را ملاقات کنم در حالی که به یک بنده خدا ستمم کرده و چیزی از اموال کسی غصب کرده باشیم.
چگونه به کسی ستم کنم به خاطر نفسی که با شتابان به سوی کهنگی و فرسودگی پیش می‏رود، در زیر خاک مدت طولانی ماندنی است.(36)