رسول خدا در تربیت و رشد دخت گرامی اش حضرت زهرا (سلام الله علیها) توجه عمیق داشت. یک وقت امیرالمؤمنان علی (علیه السلام) دچار تهی دستی شدیدی شد، فاطمه (سلام الله علیها) این منظور خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رسید و درب منزل حضرت را زد. پیامبر خدا فرمود:
من احساس می‏کنم محبوبم فاطمه پشت در است. ام ایمن! برو در را باز کن. ام ایمن در را باز کرد. فاطمه به خانه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) قدم نهاد.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فاطمه جان! هیچوقت در چنین موقع نزد من نمی‏آمدی؟
فاطمه (صلی الله علیه و آله و سلم): یا رسول الله! غذای فرشتگان نزد خدا چیست؟
- حمد و ثنای خداست، ذکر الحمدالله است.
- غذای ما چیست؟
- سوگند به آنکه جانم در دست اوست! یک ماه است که خانه ما آتشی روشن نشده (غذایی پخته نشده) اینک پنج کلمه که جبرئیل به من آموخته به تو یاد دهم که در هنگام سختی ذکر کنی.
- یا رسول الله آن پنج کلمه کدام است؟
- یا رب الاولین و الاخرین، یا ذا القوه المتین، و یا راحم المساکین، و یا ارحم الراحمین.
فاطمه به خانه برگشت. همین که چشم علی (علیه السلام) به او افتاد گفت:
پدر و مادرم فدای تو باد! فاطمه جان! چه خبری آوردی؟
گفت: برای کار دنیایی رفتم ولی برای آخرت بازگشتم.
علی (علیه السلام) دو مرتبه فرمود: آنچه پیش رو داری خیر است، آنچه پیش رو داری خیر است.(51)