شیخ بهاء الدین عاملی دانشمند بزرگ شیعه‏ره می‏گوید:
روزی در مجلس بزرگی از من سخن به میان آمده بود، شنیدم یکی از معاصرین که ادعای دوستی با من می‏کرد ولی در این ادعا دروغ می‏گفت.
شروع به غیبت نموده نسبت‏های ناروایی به من داده بود و این آیه را در نظر نداشت که خداوند می‏فرماید:
ایحب احد کم ان یاکل لحم اخیه میتا: آیا دوست دارید گوشت برادر مرده خود را بخورید، چنانچه دوست نمی‏دارید، از غیبت نیز پرهیز کنید.
هنگامی که فهمید جریان غیبت کردن به من رسیده و از غیبت او مطلع گشته‏ام، نامه‏ای بلند بالائی برایم نوشت، و در ضمن نامه اظهار پشیمانی نموده و از من درخواست رضایت کرده بود.
در جواب نامه‏اش نوشتم خداوند تو را پاداش دهد در مقابل آن هدیه‏ای که برایم فرستاده‏ای، زیرا هدیه تو باعث سنگینی کفه حسناتم در روز قیامت می‏شود. از حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم روایتی به ما رسیده که فرمود:
در روز قیامت بنده‏ای را در مقام حساب می‏آورند، کارهای نیک در یک کفه و کارهای بدش را در کفه دیگر می‏گذارند، کفه گناه سنگین‏تر می‏شود،در این هنگام ورقه‏ای بر روی حسنات قرار می‏گیرد، کارهای نیکش به واسطه آن گناهانش افزون تر می‏گردد، عرض می‏کند خدایا! این ورقه چه بود، من که هر علمی را که در شب و روز انجام داده بودم، در مقابلم یافتم، اما چنین عملی نداشتم؟ خطاب می‏رسد این، به خاطر آن سخنی است که درباره تو گفته‏اند و حال آن که از آن نسبت پاک بودی این حدیث مرا وا می‏دارد که سپاسگزار تو باشم، به واسطه خیری که به من رسانیده‏ای، با اینکه اگر در رو به رویم چنین کار یا بدتر از آن انجام می‏دادی، نه تنها با تو مقابله به مثل نمی‏کردم، بلکه جز عفو، گذشت، دوستی و وفا از من نمی‏دیدی، این باقیمانده عمر گرامی‏تر از آن است که صرف اشخاص گردد، باید به فکر آنچه از دست رفته بود، و تدارک گذشته را نمود.(145)