علی بن حسین بابویه با دختر عموی خود ازدواج کرد ولی از او صاحب فرزند نشد، نامه‏ای به حسین بن روح‏سومین نائب امام زمان عج نوشت که از امام زمان تقاضا کند تا درباره او دعا نماید خداوند فرزندانی فقیه به او عنایت کند.
از ناحیه مقدسه امام پاسخ آمد از همسر فعلی خود فرزندی نخواهی داشت، ولی به زودی کنیزی دیلمی را خواهید گرفت و از او صاحب دو فرزند فقیه خواهی شد. پس از ازدواج با کنیز دیلمی صاحب دو فرزند به نامهای محمد و حسین شد.
محمدمعروف به شیخ صدوق و حسین هر دو فقیه ماهر در حفظ احادیث اهلبیت بودند. حدیث هایی که آنها حفظ کرده بودند هیچکس از اهالی و دانشمندان قم آنها را نداشتند.
هنگامی که آن دو برادرمحمد و حسین حدیث می‏گفتند، مردم از قوه حافظه آنها تعجب می‏کردند و به آنها می‏گفتند: این مقام ویژه را شما به برکت دعای امام زمان یافته‏اید و این مطلب درمیان مردم قم مشهور است.(144)