شخصی از اویس قرنی(134) پرسید: حالت چگونه است‏
اویس در پاسخ گفت: چگونه می‏شود حال کسی که وارد صبح می‏شود امید ورود به شب را ندارد و آنگاه که شب می‏کند امید دیدن صبح را ندارد او را مژده‏ی بهشت دادند ولی برای بهشت شدن کاری نمی‏کند و از آتش دوزخ ترسانده‏اند ولی از عوامل گرفتاری آتش پرهیز نمی‏کند به راستی در دنیا مرگ و مشکلات آن را یادآوری گرفتاری‏های پس از مرگ و روز قیامت، برای مؤمن شادی نمی‏گذارد با پرداخت حقوق الهی، طلا، و نقره برای ما نمی‏ماند دفاع از حق دوستی برای انسان نمی‏گذارد
هنگامی که امر به معروف و نهی از منکر می‏کنیم به ما فحش می‏دهند مجرم و گناهکار می‏دانند و در این راه افراد فاسد را دور خود جمع کرده و از آنان کمک می‏گیرند
ولی ولله یمنعنا ذاللک ان نقوم فیهم بحق الله به خدا سوگند! آنان با این طرفندها نمی‏توانند مانع شوند و ما با تمام توان در راه پیاده کردن حق در جامعه خواهیم کوشید(135)