وقتی سر مقدس حضرت امام حسین (علیه السلام) به شام آوردند. یزید دستور داد سفره‏ی غذا انداختند و با اطرافیان خود مشغول خوردن غذا و نوشیدن شراب شدند.
پس از فراغت دستور داد سر مقدس امام حسین را زیر تخت گذاشتند.
آنگاه امر کرد بساط شطرنج چیدند. یزید با دوستان خود شطرنج بازی می‏کرد، در آن حال از حسین (علیه السلام) و خاندان پیغمبر سخن می‏گفت و مسخره می‏کرد.
سپس حضرت می‏فرماید:
فمن کان من شیعتنا فلیتورع عن شرب الفقاع و لعب الشطرنج؛
هر کس از شیعیان ما است باید از شرابخواری و شطرنج بازی خود داری کند. کسی که چشمش به شراب یا شطرنج افتاد به یاد ابا عبدالله حسین افتاد و یزید را لعنت کند، خداوند با این کار گناهش را می‏بخشد اگر چه به تعداد ستارگان باشد(77).