مفضل می‏گوید:
محضر امام صادق علیه‏السلام رسیدم و از مشکلات زندگی شکایت کردم. امام علیه‏السلام به کنیز دستور داد کیسه‏ای که چهار صد درهم در آن بود، به من داد و فرمود:
با این پول زندگیت را سامان بده.
عرض کردم:
فدایت شوم! منظورم از شرح حال این بود که در حق من دعا کنی!
امام صادق علیه‏السلام فرمود:
بسیار خوب دعا هم می‏کنم.
و در آخر فرمود:
مفضل! از بازگو کردن شرح حال خود برای مردم پرهیز کن! (61)
اگر چنین نکنی نزد مردم ذلیل و خوار می‏شوی. بنابراین برای دوری از ذلت، درد دلت را هرگز به کسی نگو!