کعب بن سوره از طرف عمر قاضی بصره بود، در زمان عثمان نیز پست قضاوت را در آنجا به عهده داشت.
جنگ جمل که پیش آمد او قرآن را به گردن آویخت و با زن و فرزندانش به جنگ علی علیه السلام آمد و همه در جنگ کشته شدند.
پس از پایان پایان جنگ جمل، علی علیه السلام در میان کشته شدگان می‏گشت، ناگاه چشمش بر جنازه کعب افتاد و به یاران فرمود:
جنازه کعب را بنشانید،
آنگاه فرمود:
ای کعب! آنچه را که خداوند وعده داده بود کیفر نیک حق یافتم، آیا تو نیز آنچه را که خداوند به تو وعده داده کیفر بدحق یافتی؟
سپس دستور داد جنازه طلحه را نشاندند، فرمود:
آیا تو نیز وعده‏های خداوند را حق یافتی؟
یکی از یاران آن حضرت عرض کرد:
یا امیرالمومنین! با مردگانی سخن می‏گویید که نمی‏شنوند، چه فایده دارد؟
فرمود: ساکت باش! به خدا سوگند سخن مرا شنیدند، هم چنان که سخن پیغمبر را کشته شدگان بدر، در چاه بدر شنیدند(50).