فاطمه دختر امام حسین (علیه السلام) که در کربلا حضور داشت می‏فرماید:
هنگامی که غارتگران به خیمه‏ها هجوم آوردند، من دختری خرد سال بودم و در پاهای من دو عدد خلخال از طلا بود، ظالمی از سپاه عمر سعد وقتی که خواست آنها را از پایم در آورد گریست.
گفتم: ای دشمن خدا چرا گریه می‏کنی؟
گفت: چگونه گریه نکنم در حالی که دارم خلخال‏های دختر پیغمبر را غارت می‏کنم.
- اگر می‏دانی کار زشتی است انجام نده.
- اگر من آنها را غارت نکنم دیگری تاراج می‏کند
آنگاه غارتگران یزید آنچه را که در خیمه‏ها بود همه را تاراج کردند. حتی حجاب و روپوش‏ها را از سر ما برداشتند و بردند.(67)