مرد دهاتی پیوسته خدمت امام صادق علیه‏السلام رفت و آمد می‏کرد. مدتی امام علیه‏السلام او را ندید. حضرت از حال او جویا شد.
شخصی محضر امام بود خواست از مرد دهاتی عیبجویی کند و به این وسیله از ارزش او نزد امام بکاهد گفت:
آقا آن مرد دهاتی و بی‏سواد است، چندان آدم مهمی نیست. امام علیه‏السلام فرمود:
شخصیت انسان در عقل اوست و شرافتش در دین او و بزرگواریش در تقوای اوست، ارزش آدمی بسته به این سه صفت است.
زیرا مردم از لحاظ نسل یکسانند و همه از آدم هستند و مزایای مادی ارزش آفرین نمی‏باشند.
آن مرد از فرمایش امام علیه‏السلام شرمنده شد و دیگر چیزی نگفت.