سدیر صیرفی میث می‏گوید:
خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم، عرض کردم: فرزند رسول خدا! با پیروان و شیعیان سکوت زیاد برای شما صلاح نیست، باید برای گفتن حق خود اقدام نمایید. به خدا سوگند اگر امیر مؤمنان علیه السلام مثل شما یاورانی داشت هیچکس در خلافت او طمع نمی‏کرد. امام صادق علیه السلام فرمود: سایر به نظر شما چه قدر من یاور و شیعه دارم؟
سدیر: صد هزار نفر.
امام علیه السلام: آیا صد هزار یاور و شیعه دارم.
سدیر: بلکه دویست هزار.
امام علیه السلام: دویست هزار؟
سدیر: بلی دیگر ساکت شد، چیزی نگفت. سپس فرمود:
میل داری در این نزدیکی به مزرعه برویم و برگردیم؟
امام علیه السلام دستور داد یک الاغ و یک قاطر زین کردند. فرمود: تو سوار قاطر شو، و من سوار الاغ می‏شوم، هر دو سوار شدیم و حرکت کردیم، وقت نماز رسید، فرمود: پیاده شو نماز بخوانیم. پس از نماز پسر بچه‏ای را دیدیم که بزغاله می‏چراند.
فرمود:
سدیر! به خدا سوگند! اگر من به تعداد این بزغاله‏ها، یاور و شیعه واقعی داشتم، گوشه نشین نمی‏شدم، حق خودم را می‏گرفتم.
سدیر می‏گوید:
رفتم آنها را شمردم هفده رأس بزغاله بود(90).