امام باقر علیه السلام می‏فرماید:
دو مرد وارد مسجد شدند، یکی از آنها عابد، و دیگری فاسق و گنهکار بود. هنگامی که از مسجد بیرون آمدند، فرد گنهکار مومن واقعی ولی مرد عابد، فاسق خرج شد، چون هنگامی که عابد وارد مسجد شد به عبادتش می‏بالید و در درونش به خود مغرور بود، اما گنهکار در اندیشه ندامت، پشیمانی از گناه و طلب آمرزش از خداوند بود.(100)
گنهکار اندیشناک از خدای - بسی بهتر از عابد خود نما‏