امام باقر (علیه السلام) می‏فرماید:
هر بنده‏ای در دلش نقطه‏ی سفیدی است(85) هرگاه گناهی کند نقطه‏ی سیاهی در آن پیدا می شود.
اگر توبه کند آن سیاهی پاک می‏گردد و اگر به گناه خویش ادامه دهد آن سیاهی می‏افزاید تا روی سفیدی را بپوشاند، چون سفیدی پوشیده شد دیگر صاحب آن دل به کار خیری گرایش پیدا نمی‏کند.
و همین مطلب را خداوند در قرآن بیان فرموده:
کلا بل ران علی قلوبهم ما کانو یکسبون؛ نه چنین است بلکه کارهایشان به صورت زنگاری بر دلهایشان بسته است(86).